Człowiek jest istotą społeczną. Żyjemy we wspólnotach, które gwarantują nam bezpieczeństwo i rozwój. Z naszym najbliższym otoczeniem dzielimy radości jak i troski. Pomaga nam to w budowaniu własnej tożsamości, ale i odnajdywaniu sensu życiowych doświadczeń. 

Człowiek jest istotą inicjacyjną. We wszystkich kulturach na Ziemi ludzie od zawsze posługiwali się rytuałem, aby zaznaczyć przełomowość najważniejszych momentów w życiu. Rytuał sprawia, że lepiej rozumiemy i w pełni przeżywamy zachodzące zmiany.

W ludzkim życiu są cztery takie przełomowe sytuacje, które najsilniej na nas wpływają. Są nimi narodziny dziecka, czyli moment, w którym wprowadzamy w ten świat nowe życie, za którego bezpieczeństwo, rozwój i wychowanie jesteśmy odpowiedzialni, i które jest jednocześnie źródłem naszej największej dumy.

Kolejnym przełomem jest wchodzenie w dorosłość, dojrzewanie, gdy młody człowiek przestaje być już dzieckiem a zaczyna wiek nastoletni. Razem z początkiem burzy hormonów zmienia się nasze rozumienie świata i budujemy nową tożsamość. Wiąże się to z nowymi przywilejami, ale i obowiązkami, gdyż od teraz oczekuje się od nas dużo większej odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

Następną rewolucją w życiu człowieka jest ślub. Wraz z zawarciem związku małżeńskiego dobrowolnie przyjmujemy kolejną rolę społeczną. Niezależnie od tego jak ją będziemy definiować, rozpoczynamy w ten sposób nowy rozdział w życiu, które od tej pory dzielimy z drugą niezależną jednostką. Świadomie czy podświadomie, zmienia się nasze myślenie o nas samych oraz nasza hierarchia wartości.

Ostatnim z rytuałów przejścia jest śmierć. Odejście bliskiej osoby wiąże się bólem, niezgodą, poczuciem osamotnienia. Bardzo ważne wtedy jest uhonorowanie życia zmarłego oraz pożegnania go tak, jak tego potrzebujemy, aby pozwolić naszym emocjom jak najspokojniej przejść w okres żałoby. 

Ideą ceremonii humanistycznych jest w pewnym sensie powrót do źródeł. W naszym współczesnym świecie zagalopowaliśmy się w pędzie za dobrami doczesnymi i trochę zapomnieliśmy o tym jak cenne jest nasze życie i jak wyjątkowymi jesteśmy ludźmi. Ceremonie humanistyczne mają za cel oddanie człowiekowi pełnego szacunku, jako istocie rozumnej o niezwykłym potencjale twórczym. Mają one również na celu rozwijanie naszej świadomości i poczucia odpowiedzialności oraz budowanie społeczeństwa obywatelskiego.

Ceremonie humanistyczne są adogmatyczne. Decydując się na taką ceremonię nikogo nie wykluczamy. Jeżeli w systemie wartości danej osoby istotna jest duchowość, nic nie stoi na przeszkodzie, aby takie wątki wpleść w rytuał ceremonii. 

Humanizm skupia swą uwagę na tym, by świat był dobry i bezpieczny. Jest to nasze nadrzędne zobowiązanie i musimy uczynić wszystko co w naszej mocy, by rozbudzić w ludziach zapał i entuzjazm oraz zaangażowanie etycznie. Dotyczy to wszystkich, zarówno wierzących, jak i niewierzących, bogatych i biednych, ludzi każdej rasy i narodowości. Jesteśmy przekonani, że wykorzystując nasze talenty i możliwości jesteśmy w stanie uporać się z bolączkami ludzkości. Przyszłość jest otwarta. Do nas należą wybory. Wspólnie możemy urzeczywistnić najszlachetniejsze cele i ideały ludzkości.